vrijdag 11 mei 2012

Slapen, slapen, slapen en even naar buiten.



Vandaag sliep Jonah tot half 1 en het was dat ik naar hem toe ging om te kijken, want anders had hij misschien nog wel langer geslapen. Eenmaal wakker kwamen de huisarts en de wijkverpleegkundige, vanwege het vermoeden van verstopping. Dit is een nare bijwerking van de morfine en Jonah had de avond ervoor erg veel buikpijn en dan zijn 1 en 1 in dit geval geen 2. Jonah zijn buikpijn kwam niet door een verstopping, waar dan wel van ... tja waarschijnlijk kanker in zijn buik. Gelukkig was de buikpijn door extra morfine snel onder controle. Elke minuut lijkt uren te duren als je kind pijn heeft en geloof mij als ik zeg dat Jonah een heeeeeele hoge pijngrens heeft.

Maar nu lijkt het alleen nog maar ellende en dat is het niet, nou ja jullie snappen mij denk ik wel! Er was ook het kleine uurtje wakker, waarin hij zowaar even naar buiten wilde om daar te waterverven. Heerlijk om te zien dat hij daar nog even van kan genieten. Jonah had zijn kunstwerk af en van al dat harde werk krijg je weer slaap en dus werd er een dutje gedaan in de tuin. Het was al enige tijd geleden dat hij nog naar buiten wilde en dit moment is dus maar weer binnen ;-) Mama liep natuurlijk weer als een paparazzi rond met het fototoestel en zie hier de foto's. Als ik de foto's zie, zie ik een heel ander kind dan een aantal maanden terug. Zijn gezicht is heel vol door de medicijnen en de kanker die daar groeit. Het is confronterend, want ik zie een heel ziek kind. En het is niet het kind van iemand anders, ik kan de deur niet dicht doen en verder leven met ons gezin. Het is in ons huis en de ongenode gast wil er niet uit.

Behalve het verven is er nog een ander lichtpuntje in aantocht. We werden vandaag gebeld door de cliniclowns en ze gaan hun uiterste best doen om op korte termijn 2 cliniclowns naar Terschelling te laten varen. Ze komen speciaal voor Jonah, om Jonah nog een keer te laten lachen net zoals ze in het ziekenhuis altijd deden. Ik kan jullie niet vertellen wat dit gebaar met me doet. Je wilt je kind zo graag zien lachen....Wordt vervolgd later.

7 opmerkingen:

  1. Kippenvel bij je bericht. Wat mooi en leif dat de cliniclowns speciaal voor Jonah én voor jullie naar Terschelling komen.
    En wat kanp dat je toch iedere keer weer de lichtpuntjes weet te benoemen, naast alle nare dingen die jullie overkomen.
    Geniet van het zonnetje en van elkaar en weer veel sterkte.
    groetjes, Sonja

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat schrijf je toch mooi en ontroerend. Hoop dat de cliniclowns Jonah aan het schateren krijgen!

    Karin

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Marion en Jan
    wat kan ik nog schrijven na dit bericht?
    Jullie mannetje geniet van de kleine dingen, even buiten zitten en schilderen... zo gewoon maar nu zo bijzonder.
    Ik hoop dat Jonah veel plezier heeft met de Clinic Clowns.
    Liefs van Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooie woorden Marion!
    Jullie blijven in mijn en onze gedachten!
    fijn dat er lichtpuntjes blijven!
    liefs,
    Margreet (dpo)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha marion en jan,ik ben een college v janke. Ik ken jullie wel niet maar ik denk heel veel aan jullie. Ik wens jullie heel veel sterkte, wat fijn dat clinic clowns komen . Hoop dat het mannetje er van zal genieten. Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve Marion en Jan,
    Wat goed dat jullie foto's maken. Wat moet dat moeilijk zijn elke keer, telkens herinneringen creëren. Fijn dat de Clini clowns komen. Wij denken veel aan jullie. Heel veel sterkte! Liefs van Frank en Monique

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Marion en Jan,
    Bedankt voor het heropenen van een blog.
    Want ookal zijn we zo dichtbij, we staan toch veraf...
    Hiermee toch een fijne manier om alles te delen. Dat doe je mooi
    Regina

    BeantwoordenVerwijderen