Een mooi weekend! In alle opzichten.

Alle plannen die we hadden gemaakt met Jonah samen zijn toch uit gekomen. Vrijdag was de morfine verhoogd en zaterdag begon de dag voor de afwisseling met Jonah rond half 11. Toen was er de nodige buikpijn en daarvoor is door ons een aantal keren een extra dosis morfine gegeven. We twijfelden of de strandplannen wel door zouden kunnen gaan, maar Jonah vond van wel. Wel moest er eerst even geslapen worden en zo kwam het dat we rond twee uur toch met het hele gezin op het strand zaten. Jonah deed daar eerst een dutje in de wandelwagen en daarna werden er chipjes gegeten en Jonah keek in het zonnetje naar de meiden die helemaal in het water gingen. Bikkels hebben wij van dames, want wij waagden ons er nog niet aan, brrr. Daarna naar huis en de bbq aan, de meiden lekker douchen en Jonah had trek. Ondanks de zin in eten, heeft Jonah weinig gegeten. Wel een lekker toetje en daarna om kwart voor zes was hij moe, dus een verhaaltje en daarna lekker slapen. 

Dan denk je, zo stoer nog even naar het strand! Nou toen bleef het mooi weer en dus ging ik met een vriendin en kinderen naar het strand op zondagochtend vroeg voor Jonah wakker zou zijn. Jan bleef thuis bij Jonah en Jonah sliep tot na de middag uit. De kinderen speelden heerlijk op het strand, het was nog lekkerder dan zaterdag. Toen we na de middag thuis kwamen had Jan het grote zwembad opgezet en ging Jonah zowaar ook mee het zwembad in met mij samen. Pomp aan een haakje naast het bad en zo op schoot speelde hij toch nog ruim een half uur met de meiden in het bad. En voor hij ziek werd had ik nieuwe kleren besteld waaronder een zwembroek. Toen ze door de H&M bezorgd werden in februari had ik niet gedacht dat hij die zwembroek nog aan zou hebben. Ik kon het ook niet over mijn hart verkrijgen om de kleren, waarvan ik wist dat hij ze niet zou dragen terug te sturen, maar zie hier... En hij was zo blij met een nieuwe zwembroek...

En zo kwam het weekend bijna tot een goed einde. Met Jonah ging het naar omstandigheden vandaag redelijk, maar Jan had een klein ongelukje vandaag. Ze zeggen altijd dat sporten gezond voor je is, maar voor Jan weet ik dat zo net nog niet. Jan heeft namenlijk zijn grote teen gebroken, omdat hij er vijftien kilo aan gewicht op heeft laten vallen. Zo zitten alle mannen in dit huis dus languit en genieten van de "ober" die mama heet en alles komt brengen. Nou ja dat van Jan duurt een aantal weken voor het weer genezen is en over een paar dagen hipt ie vast weer door de kamer. Tot die tijd heb ik minder tijd om mij te vervelen. Anders zouden de knuffels die ik uit verveling aan het haken ben ook maar te snel af zijn. (by the way, haken is echt heel leuk)