Kunstenaar Jonah

Jonah heeft donderdag een mooi schilderij gemaakt met een kunstenaar van de stichting kunstwens. Jonah moest wel heel vroeg zijn bed uit, maar vond dat niet erg. Hij was daarna wel erg moe, maar ging nog niet slapen. Lekker tv kijken was het tot een uur of drie en toen vielen de ogen toch echt dicht, of hij nou wilde of niet het ging vanzelf. Suus hebben we ook aan het verven gezet, want alleen maar kijken naar je broer is ook niet leuk als je vier jaar bent.

's Avonds kwam de buurvrouw even aanwaaien en vroeg of Jan en ik zin hadden in een wandeling met zijn tweeën? Dus daar gingen we even over het strand en door de duinen, terwijl de buuv op Jonah en Suus pastte. Het was zalig weer, ook nog om half negen en het was leuk om even samen eruit te zijn. Tegenwoordig doen we alles om de beurt en haast nooit meer iets samen. Buuv bedankt!

En dan de cliniclowns, ze komen!! Dinsdagmiddag al en ze komen wel een uur lang grappen en grollen. De meiden mogen even vrij van school om erbij te zijn. Wat zal hij genieten, alleen bij het idee al ga ik zelf lachen. En wat zullen die meiden even ontspannen kunnen lachen! Velen vragen hoe het met hen gaat. Tja, op zich naar omstandigheden heel oke. Ze lijken te wennen aan het zieke kind in de woonkamer. Het leven gaat voor hen met school en clubjes gewoon door. Vrije dagen en weken zijn het lastigst. Wij kunnen niet samen mee en als je mee bent naar bijv. het zwembad is je hoofd er niet helemaal bij. Vandaar dat we blij zijn dat de twee oudsten regelmatig even bij hun vader logeren. Daar hoeven ze even geen rekening met Jonah te houden. De kleinste van ons spul zei van de week achterop de fiets zittend: "Als Jonah straks dood gaat dan ben ik wel verdrietig hoor!" En ja, zo zal het zijn.